پيدايش كائنات

( بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) سوره انعام، آيه ١٠١تا اواسط قرن٢٠ ، چنين پنداشته ميشد كه جهان لايتناهى، هميشه موجود بوده و هميشه موجود خواهد بود. اين نظريه بر بنياد فرضيه جهان ثابت ( Static Universe ) استوار بود.
بر مبناى اين نظريه كه جهان مجموعه از مواد ثابت و غير قابل تغير است، اساس فلسفه ماده گرايى ( Materialism ) بناء يافت.
پيشرفت علم در قرن ٢١ و محاسبات متفكرين و فزيكدانها، ثابت نموده كه جهان آغازى داشته است و در يك لحظه با يك انفجار قوى ( Big Bang ) از هيچ بوجود آمده است. 
دانشمندان فزيك نجومى به اين نتيجه رسيده اند كه تمام كائنات، همراه با ابعاد مادى و زمانى، در اثر يك انفجار قوى، پانزده ميليارد سال قبل بوجود آمده. قبل از اين انفجار چيزى بنام ماده ، انرژى و زمان وجود نداشت. همه اينها خلق شدند.
اداره فضايى و هوا نوردى امريكا( NASA ) در سال ١٩٩٢ بقاياى انفجار عظيم را در فضا دريافت نمود. اين كشف بزرگ، مدرك خوبى براى اثبات خلقت جهان از هيچ و دليل علمى و محكمى بر بطلان انديشه ماترياليزم است.
اين دستآورد علمى جديد، ١٤٠٠ قبل در قران ذكر گرديده كه : ( الله ) ابداع كننده و آفريننده اسمانها و زمين است.