خُلق عظيم....

خُلقِ عظیم 

ای ز وجودِ اقدست ، عالم کون مُشک بو

رایحۀ وجودِ تو ، کوچه به کوچه ، کو به کو

قرصِ رُخِ منیر تو ، شعشعه در جهان فگند 

پیشِ شعاعِ نور تو ، کس نه نشسته روبرو

وصفِ جمالِ احسَنَت ، کرده خدا به والضحی

قصۀ زلفِ عنبرت ، شانه بگفته مو به مو

پرتو عدل و دادِ تو ، کرده جهانی مُستَنیر

ای که ز فیضِ مقدمت ، عالَمی گشته سرخ رو

پایۀ شأن و شوکتت ، رفته به اوجِ کهکشان

یافت جهان ز مقدمت ، زینت و زیب و رنگ و بو

کرده خدا خود آشکار ، نسبتِ ذاتِ پاکِ تو

عکس رُخِ جمالِ تو ، کرده جهانی خوب رو

صولَتِ دینِ پاکِ تو ، گشته دلیلِ عدل و داد

ورنه نبود در جهان ، امن و امان و آبرو

خُلقِ عظیم تو ، ببین وصف نموده ذوالجلال

نوکری در ترا ، کرده ملائک آرزو

رحمت و عدل و داد را ، دینِ تو کرد استوار

حلِ نزاع و جنگ را ، حُکم شده به گفتگو

این چه بیانِ دُر فشان ، کز دو لبِ تو شد عیان

علم اگر به چین بُوَد ، پیشه کنید جستجو

باد نثار راهِ تو ، جانِ هزار همچو من

کاش به خونِ خود کنم ، از رهِ صدق من وضو

شاعر: مرحوم محمد نادر خرم