كرويت زمين در قرآن

 يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ( آيه ٥، سوره زمر )

شب را بر روز مى پيچاند و روز را بر شب مى پيچاند.

لغاتى كه براى تشريح جهان در قرآنكريم بكار رفته بسيار مهم اند. در اين آيه ميشود. معلومات اين آيه در مورد پيچيده شدن روز و شب بالاى يكديگر، شكل زمين را بيان ميكند. اين قضيه صرف در حالتى امكان پذير است كه زمين كروى باشد. قرآنكريم كروى بودن زمين را در قرن هفتم ميلادى واضح ساخته بود . در حاليكه علم نجوم آنوقت زمين را هموار فكر ميكرد و تمام محاسبات علمى خود را به اساس سطح هموار انجام ميداد و بالا خره در عصر حاضر منجمين به اين موضوع پى بودند.
سمت چرخش زمين !
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ ۚ ( آيه ٨٨، سوره نمل )و كوه ها را ديده جامد فكر ميكنى، اما مانند ابر هاى تندرو در حركت اند.
آيه فوق نه تنها حركت زمين را بلكه سمت حركت آنرا نيز بلكه سمت حركت آنرا نيز بيان ميكند. سمت حركت كتله هاى عمده ابرى كه سه و نيم تا چهار هزار متر بالا تر قرار دارند، هميشه از طرف غرب بطرف شرق ميباشد. از اين سبب هميشه براى پيش بينى اوضاع جوى حالت مغرب مطالعه ميشود. مساله ايكه صدها سال قبل در قرآن ذكر گرديده بود، حالا كشف شده است. كه زمين بدور خود از غرب به شرق مى چرخد.
شكل زمين  Geoid !
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿نازعات 30﴾ و پس از آن زمين را بگسترانيد.
لغت ( دحا ) در عربى بمعنى لشم كردن از ريشه ( دحو ) بمعنى گسترانيدن اشتقاق يافته است. همچنان دحو بمعنى پوشانيدن و زينت دادن نيز بكار رفته است. بر علاوه دحو به معنى انداختن يك توپ در يك سوراخ، انداختن سنگريزه در يك سوراخ و چهار مغز بازى نيز بكار ميرود. همچنان لغات ديگر از قبيل آشيانه ساختن شتر مرغ، پاك كردن جاى از  سنگريزه ها، جاى گذاشتن تخم نيز از دحو اشتقاق يافته است .كليه معانى دحو به نحوى دلالت بر بيضوى بودن موارد استفاده دارد. در حقيقت زمين گرد بيضاوى ميباشد. اين شكل كره ى كمى فشرده شده زمين به نام Groid ياد ميشود. از اين رو لغت دحا معلومات مهمى را در مورد شكل زمين بيان ميكند، در حاليكه حتى صدها سال بعد از نزول قرآن مردم زمين را كاملاً هموار فكر ميكردند.