معجزات علمى قرآن در مورد خلقت و آفرینش كائنات

يكى از موضوعاتى كه بصورت كل، دين را در چنبره اى سوال قرار داده، پيشرفت علم و تكنولوژى است. زيرا در گذشته ميزان دانش بشرى، خدا باوران و منكران خدا از طبيعت و در كل كائنات يكسان بود. اما با رشد و انكشاف علم و تكنولوژى بعد از رنسانس و انقلاب صنعتى در اروپا، آنهم با نقش فعال غير مسلمانان، و عقب مانده گى علمى مسلمانان، اين سوال را در اذهان تقويت نموده كه رابطه علم با دين چگونه است ؟ آيا ميشود پلى ميان ايندو زد ؟ و اگر امكان و احتمال آشتى نباشد ، كدام يك را بايد انتخاب نمود؟
البته مشكل از آنجا آغاز ميشود كه عده يا در پى تطبيق صد در صدى علم با دين اند و يا خويش را ناگزير و مقيد از انتخاب يكى ميدانند. در حاليكه اين دو پديده در برگيرنده دو حوزه جدا از هم ، در زنده گى بشر است . علم دانش است و دين بينش . نقش ايندو در زنده گى انسانها همانند نقش چراغ و ماشين در يك موتر است. موترى كه با ماشين اش حركت ميكند، بدون چراغ در شب تاريك ، حتماً يا تصادم ميكند و يا در گودالى خواهد افتيد. همانگونه كه موترى كه صرفاً چراغ دارد، بدون ماشين قادر نخواهد بود حركت كند.
در حقيقت فلسفه بعثت انبياء و ارسال كتب آسمانى، فقط براى هدايت بشر بوده. تا به او بفهماند، كى است، از كجا آمده، چگونه زنده گى نمايد و به كجا ميرود. و مسئوليت اينكه او براى راحت و رفاه خودش از چه اسبابى استفاده كند و چه وسايلى برايش تهيه نمايد، بخود وى سپرده شده. فراموش نكنيم كه خالق هستى، وسيله و امكان اين كار را نيز كه همانا عقل و اراده است، برايش هديه نموده .
اساساً دين مكلفيت كشف قوانين فيزيك و كيميا و يا ساختن كمپيوتر و طياره را ندارد. اما در موارد متعددى، ضمن آيات مربوط طبيعت، از برخى قوانين طبيعى پرده برداشته شده كه اين آيات نشانگر آنست كه ذاتى كه اين كتاب را براى هدايت بشر فرستاده، خالق همه كائنات و قوانين حاكم بر آن نيز است . از دهها پيشرفت علمى كه پديده هاى قرون اخير است، در قرآن تذكر بعمل آمده، كه براى اكثر علماى غربى شگفت آور بوده باعث شده موج جديدى از تحقيق و پژوهش در اين كشور ها در خصوص قران آغاز گردد .
بطور نمونه معجزات علمى قرآن را در مورد خلقت و آفرينش كائنات مرور مينمائيم.
١ – آغاز آفرينش؛ بازکردنِ آنچه بسته بود ( اشاره به لحظه انفجار بزرگ ) Big Bangأَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (انبیاء۳۰)آیا منکران نمی‌دانند که (کـُرات) آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند و ما آنها را از هم بازگشودیم و هر موجود زنده‌ای را از آب پدید آوردیم؟ آیا بازهم ( به آفرینش ) باور ندارند؟لغت رتق بهم دوخته معنى ميدهد و فتقه بمعنى پاره شدن از همديگر يا تخريب چيزهايى كه بهم دوخته شده اند، ميباشد. امروز علما دريافته اند كه در اول تمام جهان يك نقطه بود، يعنى آسمانها و زمين همه در يك حالت بهم آميخته قرار داشت و بعداً اين نقطه به شدت انفجار نموده و اجزاى آن از هم جدا گرديدند.
٢- تشبیه باز و بسته شدن جهان به پیچیدن طومار نامه ها يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ ۚ وَعْدًا عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء ۱۰۴)روزی که آسمانها را همچون طومار نامه‌ ها درهم می‌پیچیم؛ همانگونه که آفرینش نخستین را آغاز کردیم آن را بازمی‌گردانیم. این وعده‌ای است بر عهده ما که قطعاً انجام خواهیم داد.
٣- انبساط عمومی عالم وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (ذاریات۴۷)ما آسمان (کهکشانها) را به نیروئی بنا نهادیم و در حال گسترش و توسعه آنیم.امروز علم ثابت نموده كه كائنات پيوسته در توسعه است تا در نهايت منجر به انقباض عظيم ميشود.
٤- قانون جاذبه عمومی (ستون هاى نامرئی عالم)خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ … (لقمان ۱۰ و مشابه آن در فاطر ۴۱)خداست که آسمانها (کهکشانها) را بدون ستونهائی قابل رؤیت برافراشت…البته فهم و برداشت اين آيات به انسانهاى ١٤٠٠ قبل دشوار بوده، تصور كنيد براى آنهايى كه فاقد معلومات هاى ابتدايى و اوليه بودند، چگونه ممكن بود جاذبه را تشريح و تفهيم كرد. الى همچون ستونهاى غير ديدنى.
٥- پیدایش نور و تاریکی (فعل و انفعالات هستوى ، درون ستاره ى . – لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ … (انعام ١)ستایش خدای را که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و نور را قرار داد…- أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (نازعات ۲۷ تا ۳۲)آیا شما از نظر آفرینش سخت‌ ترید یا آسمانی که خدا بنا نهاده، سقفش را برافراشته و سامان داده، شب اش را تاریک و پرتو نور آنرا (از فعل و انفعالات درونی ستاره) خارج کرده است، زمين را پس از آن گستراند، از آن آب و گياهش را بيرون آورد و كوه‌ ها را لنگر (زمين) قرار داد.
٦- نظم و میزان درپهنه آسمانهاالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِوَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (الرحمن ۵ تا ۷)خورشید و ماه روی حساب‌اند. ستاره و شجره (کهکشانی) نیز در سجده ( تبعیت از نظام عمومی )اند و آسمان را برافراشت و میزان ( قوانین دقیق ) را قرار داد.
٧- قدر و اندازه پدیده ها در هندسه هستی»قدیر» یعنی بسیار توانای اندازه گذار، از نام‌های خدا در قرآن است که ۳۶ بار تکرارشده است، از جمله:وهر چیزی را آفرید و دقیقاً برای آن اندازه قرار داد … وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا (فرقان۲)مطمئناً هر چیز را به اندازه آفریده‌ایم إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (قمر۴۹)آنکه آفرید و سامان داد و اندازه گذاشت و هدایت (عضوی) کرد الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (اعلی ۲ و ۳)هیچ چیز نیست مگر آنکه خزائن آن دراختیار ماست و جز به اندازه معین عرضه نمی‌کنیم وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (حجر۲۱)همه چیز نزد او اندازه (و حساب) معین دارد … وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ (رعد ۸)
٨- آفرینش و هدایت وجودی توأم استهدایت عضوی، غریزی و عقلی برای هرموجودی، همراه خلقت و در ضمیر اوست:»گفت پروردگار ما کسی است که به هرچیزنعمت وجود عنایت کرد، راهبری نیز نمود قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ (طه ۵۰)»آنکه آفرید و سامان داد و اندازه گذاشت و راهبری کرد الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (اعلی ۲ و ۳)
٩- آفرینش آسمانها( کهکشانها ) و زمین در شش روز ( دوران و مرحله ) آفریده شدن جهان در شش مرحله یا دوران ( قبل از پیدایش حیات ) در ۷ آیه قرآن عمدتاً با این جمله: «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ «مورد اشاره قرار گرفته است (اعراف ۵۴، یونس ۳، هود ۱۱، فرقان ۵۹، ق ۳۸، سجده ۴، حدید ۴)
١٠- دوران فرعی آفرینش زمین و تکوین جوّ آنبگو: آیا خدائی را که زمین را در دو دوران آفرید انکار می‌کنید و برای او همتایانی قائل می‌شوید… و طی چهار دوران، کوه‌ های ثابت را از بالای آن قرار داد و در آن برکت نهاد و مواد غذائی ( خاک ) را به اندازه و یکسان برای درخواست کنندگان (انواع موجودات) تقدیر کردقُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَادًا ۚ ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ ؛ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِينَ (فصلت ۹ و ۱۰)دو دوران اولیه زمین؛ ( ١ ) پیدایش زمین در درون سحابی خورشیدی و رشد آن (دحوالارض = غلطیدن زمین) ، و ( ٢ ) سرد شدن و گسترش آن در مرحله بعدی (طحوالارض=گسترش)می‌باشد. 
برخی دانشمندان پیدایش زمین را در دو دوره: احیائی و اکسیدی نیز تعریف کرده‌اند.چهاردوران بعدی تحولات فیزیکی- شیمیائی زمین که خاک آنرا از هزاران عنصر حاصل‌خیز و پُر برکت ( برای موجودات بعدی ) انباشته ساخت، عبارتند از:
اول – دوران بمباران شهاب سنگ‌ها و بارش هيدروكربون ها و اسيدهاي چرب برسطح زمین و پوشاندن آن از خاک سیاه و چرب.
دوم – سرد شدن تدریجی پوسته زمین در اثر برخورد دنباله‌ دارهاى حاوى آب (حدود ٪۵۰) در طول ۱۵۰ میلیون سال، افزایش مواد آلى در جوّ و بارش آنها بوسيله باران‌هاى اوليه بر سطح گرم زمين. در این دوره که عصر سفال ناميده مى‌شود (Baked Clay) اسیدهای آمینه و فوسفات های فعال ( برای زمینه سازی حیات ) تشکیل می‌گردند و گِل ولای دریاها لایه جدیدی را روی لایه سیاه قبلی می‌سازد. ساختار کریستالی گِل رُس و نمک چسپنده گراهام مواد آلی را با هم پیوند می‌دهند.
سوم – عصر آب‌فشان‌ها. نفوذ تدریجی آب به داخل شکاف‌های سفالین پوسته زمین پس از برخورد با لایه‌های داغ زیرین به صورت آب جوشانی همراه خود، مواد عالی دو طبقه پیشین را حل و ترکیب کرده به صورت عناصر جدیدی به سطح زمین برمی‌گرداند. در این دوره هايدروجن جوّ کاهش می‌یابد و قندهای مناسب برای ادامه حیات، گلیسرین، سولفور گوگرد، گازهای آلدئیدی و… لایه جدیدی را روی زمین ساخته و در این محیط داغ و اسیدی ایجاد پروتئین‌های حیاتی را ممکن می‌سازد.
چهارم – عصر لجنزارها و پیدایش حیات، افزایش تدریجی آب زمین و پیدایش بازهای آلی در آبگیرهای راکد ومتعفن دوره قبل با گازهای سیانیدی و… نقش گِل رُس در ایجاد نوکوتیدها، متابولیسم و تولید مثل را در اولین هسته‌های حیاتی پدید می‌آورند.
١١- آب منشاء پیدایش حیات در کره زمینهمه چیز را از آب زنده کردیم… … وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ … (انبیاء ۳۰)خدا هر جنبنده‌ای را از آب آفرید… وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ ۖ … (نور ۴۵)او کسی است که از آب بشری را آفرید… وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا…(فرقان ۵۴)اوست که آسمانها و زمین را در شش دوران آفرید درحالی که عرش او ( نظام حیاتش ) بر آب بود… وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ… (هود ۷)
١٢- پیدایش جوّ زمینآنگاه به آفرینش آسمان (بالای زمین = جوّ) پرداخت در حالی که دود بود . دود را در عربى دخان ميگويند. دود يك كتله پر حرارت گاز داراى ذرات كوچك جامد مرتبط هم است .( جوّ اوليه زمين که احيائي بود، در اثر بارش آب بوسيله دنباله‌دارها به جوّي حاوى آب، گاز کاربونيك و اکسايد نايتروجن بود – ترکيبى مشابه دود – تبديل شده بود) سپس آن توده گاز را به صورت هفت آسمان ( طبقه ) قرار داد و در دو دوران سامان داد و به هرآسمانی برنامه‌اش را الهام کرد؛ و آسمان نزدیک‌تر به زمین را ( که غلظت بیشتری دارد، از طریق تجزیه نوری و پیدایش رنگ‌ها) زینت داد و حفاظتی ( در برابر اجرام سرگردان و اشعه‌ های مضر حیات) قرار داد. این است اندازه‌ گذاری خدای نیرومند دانا. دانشمندان در قرن بيستم، قادر به دانستن اين شدند كه جهان از گازات پر حرارت بشكل دود تشكيل گرديده است.ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ ؛ فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا ۚ وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (فصلت ۱۱ و ۱۲)
درباره هفت طبقه جوّ بالای زمین، آیات مورد اشاره بعدى به تفصیل بیانگر حکمت زیبائی بخشی به آسمان و مکانیسم حفاظتی آن می‌باشند: بقره ۲۹، حجر ۱۶، اسراء ۴۴، انبیاء ۳۲، فرقان ۶۱، صافات ۶، فصلت ۱۲، ق ۶، ذاریات ۷، ملک ۳ و۵، نوح ۱۵، بروج ۱.
موارد متذكره، شمه ى از معجزات علمى كتابيست كه ١٤٠٠ سال قبل نازل گرديده، اما بدليل آنكه مسلمانان با نگاه صرفاً تقدس به آن نگريسته اند، از فيوضات دنيايى آن بهره مند نشده اند. تا اكنون كه غير مسلمانان از طريق كاوش و تحقيق به عين نتايج رسيده اند.حديث مبارك است كه : زمان مفسر قرآن است.
عليرغم اعتقاد غلط جمعى مبنى بر اينكه پيشرفت علم ، دين را به حاشيه خواهد راند و عرصه را برايش تنگ نموده ، بطلانش را ثابت خواهد نمود، برعكس هر پيشرفت علمى و هر كشف جديد، گامى بسوى اثبات حقانيت دين خواهد بود. بعد از دوره ى كه علماى ساينس در يقين كاذب حقانيت علم وبطلان دين قرار داشتند، امروزه در نتيجه پيشرفت هاى علمى جديد و واقف شدن به نظم لطيف كاينات، در برابر سوال جدى و لا ينحلى قرار دارند كه اگر بپذيريم كه خدايى وجود ندارد، پس مدير و مدبر اين نظم لطيف ايكه كاينات را در اداره خويش دارد، كيست ؟ هزاران عالم ساينس در مركز تحقيقاتى سرن ( سويس ) و ساير مراكز علمى، مصروف يافتن پاسخ به اين سوال اند.