ابوبکر عبدالله بن عثمان بن عامر بن کعب بن سعبد بن تیّم بن مرّه از سابقین در اسلام و نخستین خلیفه پیامبر اسلام مى‌باشند. پدرش ابوقحافه‌ (عثمان) و مادرش امّ الخیر (سلمی بنت صخر بن عمرو بن کعب) که هردو از بنی‌تیّم بودند.

حضرت ابو‌بکر (رض)بنابر برخی از روایات و قرائن دو سال چند ماه پس از عام الفیل (احتمالاً در سال 572م) در مکه زاده شده اند

ابوبکر یکی از القاب آن حضرت است که علاوه بر آن، ایشان را به القابی غیر از این صدا می‌زدند مثل صدّیق، عتیق، و صاحب الرسول الله(ص)از میان این القاب، بیشتر همان لقب ابوبکر است که در میان مردم شهرت بیشتر یافته است. در برخی از منابع ذکر شده که چون آن حضرت پسری به نام «بکر» داشته اند،از این جهت ایشان را ابوبکر گفته‌اند.

سیمای حضرت ابوبکر(رض):

برخی از منابع حضرت ابوبکر(رض) را مردی بلند قامت، لاغر، سپید چهره با پیشانی برجسته، چشمانی گرد و فرونشسته، گونه‌های کم گوشت و ریشی اندک که آن را با حنا و کتم رنگ می‌کرد وگاه از بسیاری، رنگ به سرخی می‌زد، توصیف کردند.

شخصیت حضرت ابوبکر (رض):

حضرت ابوبکر(رض) شخصی نرم خویی، دوست داشتنی و خوش برخورد بوده است و در برخی از منابع آن حضرت را به بسیار رقیق القلب و اشک در آستین بوده توصیف کردند

شیوه زندگی حضرت ابوبکر(رض):

شیوه زندگی آن حضرت را از دو جهت می‌توان بررسی کرد یکی قبل از اسلام آوردنش که در منابع آمده مرد تاجر وبسیار ثروتمند بوده است، که زندگی رفاه و خوبی داشته و در برخی از روایات دیگر آمده است که حضرت ابوبکر(رض) زمانی که به اسلام گرویدند، چهل هزار دینار داشته اند که تمام آن را به رسول الله(ص) و در راه اسلام نفقه کردند. بعضی از روایات این روایت را تصدیق می‌کند، مثلاً رسول الله (ص) در روایتی می‌گوید: هیچ مالی مثل مال و دارایی ابوبکر به من منفعت نرسانده است

امّا بعد از این که به اسلام گرویدند، زندگی فقیرانه ای داشته اند. روایت است که وقتی حضرت ابوبکر(رض)از مکّه هجرت نمود، از 40.00 دینار جز 5 دینار همراه نداشت حتی زمانی که حضرت به خلافت رسیده بودند، خود را از مردم فقیر برتر نمی‌دانستند و مثل آنها زندگی عادی را انتخاب کرده بودند.

در برخی از منابع دیگر آمده است حضرت ابوبکر(رض) در مکانی به نام« سنخ» با همسرش حبیبه دختر خارجه دراتاقی از شاخه خشک درخت خرما زندگی می‌کرد، و تا 6 یا 7 ماه پس از بیعت که به مدینه آمد، چیزی بر آن نیفزود. روزها گاه پیاده و گاه سوار به مدینه می‌آمد. و پس از عشا پیش خانواده اش باز می‌گشت. در« سنخ» برای همسایگان شیر می‌دوشيد و گوسفندانش را به چرا می‌برد و تا مدتها پس از بیعت نیز بدین کار ادامه می‌داد.

رحلت حضرت ابوبکر(رض):

در مورد رحلت حضرت ابوبکر(رض) نوشته اند، حضرت ابوبکر(رض) در روز دوشنبه 7 جمادی الآخر که روز سرد بود، غسل کرد و در پی آن تب کرد و بستری شد. و این بیماری 15 روز طول کشید تا سر انجام در شامگاه سه شنبه 22 همان ماه و پس از 62 سال عمر و 2 سال و 3 ماه 22 روز خلافت در گذشت

با توجه به سیرة فردی حضرت ابوبکر(رض) و تمجیدهای قرآن از افراد محسن، صالح، صابر، مجاهد و … می‌توان آیاتی زیادی را در فضیلت ایشان آورد كه به ذکر دو تا از آن آیات الهی اشاره می‌کنیم.

الف) یکی از آیات قرآن که فضیلت حضرت ابوبکر(رض) را نشان می‌دهد. سوره توبه آیه 40 است که حضرت ابوبکر(رض) از مکه به مدینه هجرت نمودند و در راه این آیه نازل شد که خداوند می‌فرماید:

إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

( یعنی اگر او را یارى نکنید، خداوند او را یاری کرد؛(و در مشکلترین ساعات او راتنها نگذاشت) آن هنگام که کافران اورا (از مکه) بیرون کردند، در حالی که دومین نفر بود و یک نفر بیشتر همراه نداشت): در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می‌گفت: غم مخور، خدا با ماست». در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌کردید، او را تقویت نمود؛ و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنهارا با شکست مواجه ساخت؛) و سخن خدا (و آیین او)، بالا(وپیروز) است؛ و خداوند عزیزوحکیم است)

ب) آیة دیگری که بر فضیلت آن حضرت دلالت می‌کند:

وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّ

( یعنی به زودی با تقوا‌ترین مردم از آن دور داشته می‌شود، همان کس که مال خود را (در راه خدا) می‌بخشد تا پاک شود). تا آخر آیه را می گویند در فضیلت حضرت ابوبکر(رض) نازل شده است ابن جوزی می‌گوید: ]اجمعوا علی انها نزلت فی ابی‌بکر[،(یعنی تمام علما اتفاق دارند بر اینکه این آیات در فضیلت حضرت ابو بکر(رض) نازل شده است

روایات زیادی بر فضیلت حضرت ابو بکر(رض) وارد شده است امّا به طور اختصار به چندی از این روایات اشاره می‌کنیم.

1- ازابن عباس(رض) روایت شده است که رسول الله(ص) فرمودند: «لو کنت متخذأ من امّتی خلیلاً لا تخذت ابابکر ولکن اخی‌و صاحبی»(یعنی اگر من از امتم خلیل انتخاب می‌کردم، قطعاً ابوبکر را خلیل خود قرار می‌دادم ولی ایشان برادر و دوست من هستندو همچنین ابن عساکر از ابن عباس روایت می‌کند که ایشان فرمودند: رسول الله(ص) فرمودند: «ما احد عندی اعظم یدأ من ابی‌بکر و اسانی بنفسه و ماله و انکحنی ابنته»( یعنی هیچ کس غیر از ابوبکر نزد من دست بزرگ نداشت چون ایشان مرا با جان و مالش محکم ساخت و دخترش را به من تزویج نمود

2- و همچنین احمد بن حنبل از حضرت علی (رض) روایت می‌کند که ایشان فرمود: «خیر هذه الامة بعدنبیهم ابوبکر، وعمر»(یعنی بهترين این امت بعد از پیغمبرشان ابوبکر و عمر است.)

از تمام این روایات، به دست می‌آید که حضرت ابوبکر(رض)فضیلت و جایگاه بزرگی در نزد پیامبر (ص) و اصحاب ایشان داشته است.

خلاصه:

آیات وروایات وارد شده درفضیلت و جایگاه آن حضرت نشان می دهد که ایشان جایگاه مخصوص در نزد خدا و رسول(ص) و اصحاب ايشان(ص) داشته است. علاوه بر این‌حضرت ابوبکر (رض) از جمله کسانی است که به سبب خدمت به اسلام، باعث بقای اسلام و رسیدن آن به ما مسلمانها گردیده اند

از سخنان حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه !
۱کسی که مزه محبت خدارا چشیده است، فرصت برای کسب دنیا ندارد. ۲ای بندگان خدا باهم قطع ارتباط نکنید، بغض نداشته باشید، حسد نکنید وباهم برادر باشید چنانچه خداوند به شما دستور داده است.
٣ما بزرگی را در تقوا یافتیم، توانگری را در یقین وعزت را در تواضع. ٤ راستی امانت است و باید آن را ادا کرد و دروغ خیانت است و باید از آن دوری گزید .
٥گناه و فحشا در هر جامعه‌ای شیوع پیدا کند ، خداوند آنها را به بلای عام گرفتار می‌کند . ٦کسی که بدون توشه وارد قبر شود ، مانند کسی است که بدون کشتی وارد دریا شود .
٧_قبر تاریک است و چراغ آن ( لااله الله محمد رسول الله است ) و گناه تاریکی است و توبه چراغ روشنایی آن است .