انحصار طلبی در دین

    
نويسنده: داكتر غلام جيلانى (سعادت)                                           

انحصار طلبى در دين چيست و در چه حدى انحصار طلبى، خدعه، فريب، جرم، خيانت و حتىٰ جنايت است؟  
در اکثر ادیان انحصار طلبی مکانی، زمانی، قومی، قبیلوی، خانوادگی وفردی به وضوح وجود دارد که اصل دینداری را به انحراف کشانده است ودر مسیر منافع یک فرد ویا گروهی تمام میشود.                                                                                   
انحصار طلبی مکانی میتواند شامل مکانهای مقدس تاریخی، مراکزعبادت، زیارتگاهها ،محل حفظ متون دینی و قبور بزرگان دینی وغیره باشد طوریکه عیسویان قرنها بخاطر اشغال بیت المقدس خون میلیونها انسان را درجنگهای صلیب وتا اکنون ریختند ویا اگر کشور عربستان سعودی یگانه مرجع توسل مسلمانان به خداوند بشماربرود وهمه قضاوت برمحوریت سرزمین مقدس مکه ومدینه و درمسیر منافع یک کشورویا یک قوم ویا یک خانواده باشد (دانشمندان دانشگاه کمبریج:مسلمانان از طریق عربستان سعودی به خداوند متوسل میشوند ) ویا محلات معین و مشخص عبادت که کسی قادر به اجرای عبادت غیراز آن محلات نباشد، مثل آتشکده ها،کلیساها، کنیسه ها وغیره.                                                                                                                                     
بعضا متون دینی و کتب دینی در انحصار یک ویا دسته یی افراد عادی یاعالم مقید به شرایط بسیار سخت میباشد وکسی مقدور به دسترسی به آن نمیباشد ومردم ناگزیر به احترام، تکریم، تقرب وحتی باج دادن به افراد خاص جهت اجرا وپیشبردعبادات شان میباشند.                            
 بعضا دین وابسته به یک نژاد، یک قوم یک قبیله، یک خانواده ویا یک فرد و یا یک گروه میراث خوار میباشدطوریکه دین یهود که به یک قوم و به یک تبار معین مسمی ووابسته است واقوام دیگر جایی در آن ندارند ویا اندیشه سلفی که ازسلف صالح به فرزندان شان به میراث رسیده است ویا خانواده های معینی که چنین رابطه ویا چنان رابطه با حضرت پیغمبر و یا خلفای راشدین و یا اصحاب وغیره داشته اند اگرچه چنین روابطی میتواند یک مجرای خوب معرفت باشد اماتوسل و توصل خلاف معیارهای دینی وحب فلان شخص وبغض فلان شخص وبراه انداختن ماجراهای خونین بخاطرکسانی که در متون اصلی دین نامی ازآنها برده نشده است استفاده ابزاری جهت تکفیربخاطر منافع شخصی فلان وبهمان بدون درنظر گرفتن معیار های دینی از نتایج سوء چنین انحصارگری است.                                                                                                                                      بعضی وقتها ظهور زمانی دین سبب بزرگی شآن کسی وخفت وکوچکی کسی بشمار میروددطوریکه بزرگان اولیه دین مقدس ودرقرب وجوار الهی قرارداده شده وپیروان بعدی نظر به بعد زمان ومکان از دین فاصله میابندومحکوم به ضعف ایمان، عقیده وباور شمرده میشوند وهرچه عمل صالح و شایسته بجا آرند پذیرفتنش نزد علمای دین و خداوند مشکل و غیرمقدور پنداشته میشود.                                               
چگونگی معبود،برداشت فردی وموقف معتقدان دردین یکی ازمواردی است که بایدبه آن تامل کردطوریکه دریک دین هرکس میتواند برای خودش خدایی بسازد از اعضای بدن(حتی جنسی) گرفته تا پرنده وحیوان و چوب ودرخت  وسنگ وغیره که دریک محل خاص جهت تقرب وپرستش قرارداده شده مانند هندویزم وغیره  ویامذاهبی که منسوبینشان پسران خداویاخدا شمرده میشوندمانند عیسویت وغیره و کسانی هم اند که دمار از روزگار همکیشان خود برآوره ولی هنوز به راهی که میروند، باورندارند(خامنه یی:خدایا ما را ازشیعیان علی بگردان) ویا کسانی خودرا بنده گان حضرت محمد ویا کسان دیگر میشمارند (ایکس دریک نامه نوشت :خدایا همانطور که علی گفت من بنده یی از بندگان محمدم من نیزبنده یی از بندگان محمدم )ویا اینکه کسانی تقسیمات مسلمانان را به حر، غلام ، ذمی ،کنیز وغیره وکفار را به حیوانات مرعی وشرعی میدارندآنهم دردینی که به آزادی انسانهابطورعام ومسلمانان بطور خاص باور وجوددارد.                                           
درمواردی دین وارزشهای دینی با جان، مال، کار،مواشی و پول خرید وفروش میشود طوریکه برای سربازان صلیبی تومارهای قباله جنت اعطا میشدکه حالا به سایر مذاهب نیزسرایت کرده است و یا فروختن مدتی ازعبادت در اذای پول ویا مال ویامواشی و تقاضای پول جهت تامین منافع سیاسی، شهرت وغیره بالوسیله ارائه عقایدواستناد به متون دینی وغیره.                                               
همه پیغمبران بالاخص پیغمبران الهی به خاطر ایجاد ارزشهای انسانی، فرهنگ والای انسانی، ارزشهای بزرگ معنوی و مهیاساختن زندگی انسانی در زمین تلاش کرده اند بطور طبیعی وناگزیر پیغمبران در یک محدوده مکانی وزمانی میزیسته اند ولی درهیچ یک از متون دینی بالاخص متون اسلامی باورهای آینده گان به بدی یاد نشده است وبرعکس خوبیها وارزشهای زیاد به مردمان دوراز عصر پیامبر نسبت داده شده است همه انسانها بالفطره مسلمان اند ایمان وعقیده ومعیارهای ارزشی، معنوی و دینی وعمل صالح سبب قرب الهی گفته شده است حضرت عیسی،حضرت محمد،اصحاب،حضرت علی وهمه مسلمانان از اعمال شان جوابده ومکلف به پذیرش، پیروی وتطبیق آیات واحکام الهی بوده و هستند و معیارنسبی ،خانوادگی، قومی ،شغلی وحتی علمی وغیره ملاک ارزش دینی شمرده نشده است شیطان بزرگترین عالم وبلعم باعوربزرگترین متقی بودندومردود شدندحضرت پیغمبرگفت اگردخترم دزدی میکرد دستش را قطع میکردم اسلام به آزادی انسانها تاکیدکرده وشهادت وارستگی ازبندگی بنده، پیغمبری وبندگی حضرت محمدوبندگی خدا راداده است ارزشهای دینی معیار کسب پول نبوده طوریکه درقران ذکر است که کسانی بودندکه ایات الهی رابه بهای اندک میفروختند انسانها خدانبوده و نیستند وهیچکس بجز خداوند حق بخشیدن کسی را ندارد کسی فروتر و بلندتر به جز بامحک ارزشها و معیارهای  بزرگ دینی نیست هر انسان حق داردفکر کند که ایمانش مثل ایمان حضرت پیغمبر»ص» است ارزشهاومعیارهای بزرگ انسانی دروازه های ورود به دین الهی هستند و دین الهی بالاترین معیارهای اخلاقی وبشری را تکمیل وتمام کرده است دین درانحصار کسی نیست علمای دینی و روشهای دینی و مذاهب اسلامی وطریقه های اسلامی راههای کمک جهت رسیدن به دین خداورستگاری دارین است وهرراه وروشی که درراه خدا ودین خدامانع و مشکل ایجاد کند مردود است کتاب الهی در دسترس مطالعه واستفاده مستقیم همه قراردارد و درهرجا تقرب به خداوند مجاز است و خداوند از رگ گردن به هرانسان نزدیکتر است.                                                                                                                      
 من یهدی الله فلا مضل له ومن یضلله فلا هادی له